วิทยาลัยเทคนิคสัตหีบ

เรื่องพระคุณแม่ทดแทนไม่รู้หมด

�� Copy of nt-mom01.jpg ��กาลครั้งหนึ่งไม่นานเท่าไหร่ ณ ต้นไม้ใหญ่ท้ายหมู่บ้าน มีเด็กชายคนหนึ่งเดินหงุดหงิดอยู่คนเดียวปากก็บ่นไปว่า ' ใช้อยู่ได้ วันๆใช้ทำโน่นทำนี่ เดี๋ยวให้ถูบ้าน เดี๋ยวให้ล้างจาน โอ้ย..เบื่อ '
เดือดร้อนถึงเทพผู้ให้กำเนิด ซึ่งเป็นผู้จัดให้เด็กๆมาเกิดในหมู่บ้านนี้ จึงแปลงกายเป็นผู้เฒ่าและปรากฎตัวพร้อมกับหมาน้อยตัวหนึ่ง
ผู้เฒ่าถามเด็กน้อยว่า ' เด็กน้อยเจ้าบ่นอะไรอยู่เหรอ� บอกเรามาเถอะเผื่อเราจะช่วยเจ้าได้ '
เด็กน้อยตอบ '�ก็แม่ของฉันนะสิ� วันๆ ชอบใช้ให้ทำงานบ้าน ไม่เคยได้พัก ได้เล่นกับเพื่อนบ้างเลย ' ผู้เฒ่าหยิบก้อนอิฐขึ้นมาสองก้อน ' เอ้า ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็มาเล่นกับเราสิ เรามาแข่งกันถืออิฐนี้ไว้คนละก้อน ใครถือได้นานกว่ากันคนนั้นชนะ'
เด็กชายเห็นว่าเป็นเรื่องง่ายๆจึงตกลงเล่นด้วย เวลาผ่านไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เด็กน้อยเริ่มเมื่อยล้า และเบื่อจึงบ่น และขอยอมแพ้
ผู้เฒ่าก็พูดต่อว่า ' งั้นเจ้าเล่นกับลูกสุนัขตัวนี้ไหมหละ แต่ก่อนอื่นเจ้าต้องป้อนนมให้ลูกสุนัขตัวนี้ก่อนนะ '� เด็กน้อยตอบว่าก็ได้ แล้วเริ่มป้อนนมให้ลูกสุนัข ไม่นานลูกสุนัขก็ซนและไม่ยอมอยู่นิ่งเด็กน้อยก็เบื่อ แล้วก็บ่นพาลไม่ป้อนนมต่อ..
�ผู้เฒ่าจึงสอนว่า 'แม้แต่ก้อนอิฐ 1 ก้อนเจ้าก็ยกได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เทียบไม่ได้กับแม่เจ้าซึ่งต้องอุ้มท้องเจ้าตลอดทั้งวันทั้งคืนนานถึง 9� เดือนก่อนจะคลอดเป็นเจ้าออกมา' ' แล้วยังต้องอดทนเลี้ยงเจ้าตั้งแต่เล็กจนโตขนาดนี้ ขณะที่เจ้าป้อนนมลูกหมาแค่มื้อเดียวก็เบื่อแล้ว ' ' การเป็นแม่นั้นลำบากนัก ตั้งแต่อุ้มท้อง และเลี้ยงลูกจนกว่าจะโตการทดแทนบุญคุณด้วยการช่วยการงานเพียงเล็กน้อย ย่อมเทียบไม่ได้กับพระคุณแม่ที่เลี้ยงเรามา '
�เด็กน้อยได้ฟังแล้วจึงคิดได้ รีบวิ่งกลับไปหาแม่โดยไม่คิดบ่นอีกเลย..
ข้อคิดที่ได้จากนิทานเรื่องนี้ พระคุณแม่นั้นมากเหลือคณา จะตอนแทนเท่าไรก็ไม่หมด ดังนั้นนักเรียนทุกคนควรที่จะช่วยงานผู้ปกครองหรือผู้มีพระคุณต่อเราทุกครั้งเมื่อมีโอกาสหรือทุกๆครั้งที่ท่านเรียกใช้ เพื่อตอบแทนพระคุณท่านที่เลี้ยงดูและอบรมสั้งสอนเรามา

�� นางสาวลลิตา ราชวงษ์ ภาควิชาจิตวิทยาการศึกษาและการแนะแนว คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

�

Content's Picture

Comment(s)

Vote this Content ?

Vote(s)

Create by :

Nate

Status : ผู้ใช้ทั่วไป
เขียนแบบเครื่องกล